1-1-2

Een levensreddend noodnummer. 

Iedere Nederlander in bezit van een mobiele telefoon hoort dit noodnummer te kennen. Bij veel Kwekkers moet ook een belletje gaan rinkelen als je de streepjes er tussen uit haalt: 28 oktober 1913!

Onze club heeft gisteren de eerbiedwaardige leeftijd van 112 jaar in goede gezondheid bereikt. Een felicitatie waard en tevens een mooie gelegenheid om even stil te staan bij een indrukwekkende levensloop.

Hiervoor maak ik gebruik van de oude VFC  verjaardagskalender die bij mij aan de wc deur hangt.  Had ook het jubileumboek kunnen gebruiken, maar vind die kalender heel toepasselijk bij het jarige VFC. Mijn eigen actieve herinneringen beginnen pas in de jaren 90 van de vorige eeuw, het moment dat mijn zoon bij VFC ging voetballen.

In eerste instantie wilde ik de hele kalender maand voor maand beschrijven. Zie daar vanaf omdat het teveel tekst voor een colomn wordt. Kies ervoor enkel oktober integraal over te nemen. Ik zie geen andere verjaardagen in oktober staan, alleen de oprichtingsdatum. 

Bij de oktoberfoto staat de volgende tekst:

“In het jaar 1961 bereikte VFC een mijlpaal door te promoveren naar de 1e klasse van de KNVB. Een hoger bereik was niet mogelijk, want toen bestond de hoofdklasse nog niet. In de wedstrijd tegen de Musschen uit in Rotterdam kopte Chiel Ruijs met een prachtige kopbal zijn club naar de hoogste klasse. Het team van VFC werd later feestelijk ontvangen in het hartje van Vlaardingen en bij menig lid liepen de tranen over de wangen van emotie en blijdschap.”

Op de begeleidende foto zie je het team op door paarden getrokken koetsen door een menigte van honderden of meer supporters toegejuicht worden. Prachtig tijdsbeeld wat betreft de kleding die men toen droeg.

Honderdentwaalf jaar een prominente plaats in het Vlaardingse sportleven innemen is een prestatie op zich. Kijk maar eens hoe het voetballandschap in de loop der jaren is veranderd. Vele clubs zijn verdwenen dan wel gefuseerd: DSS, Fortuna, TSB, vv Vlaardingen, Hollandiaan, Satelliet, Mozaïek, HVO, RKWIK. Zomaar een greep van clubs die het niet gered hebben. 

Het is moeilijk om op afstand te beoordelen waarom clubs het niet redden. Teveel verschillende factoren kunnen een rol spelen. Het aantal leden of gebrek daaraan kan meespelen, maar is zeker geen bepalende factor. 

VFC in 1913 is niet te vergelijken met het VFC van 2025. Van een kleine club met vrijwel geen jeugd uitgegroeid tot een grote club met een bloeiende jeugdafdeling. Dit laatste is nu nu motor waarop wij draaien.

Het is o.a. aan Jaap Jongejan en de toenmalige jeugdcommissie te danken dat er een structuur is opgezet die toekomstbestendig blijkt te zijn. Maar ook omdat er steeds in wisselende samenstelling een bestuur zat dat zijn zaakjes redelijk op orde had. Dat creëert een gevoel van veiligheid en dat is zeker in deze tijd heel belangrijk.

Wat nu Kwekkerdome schijnt te heten, geeft je bij het binnenkomen op het complex een gevoel van thuiskomen. Denk dat mede daardoor de term familieclub gerechtvaardigd is. Niet voor niets klinkt in ons clublied “Voor onze geel en zwarte kleuren laten wij ons prakkie staan.” 

Kenmerkend voor een familieclub is dat generatie op generatie bij VFC blijft voetballen en lid blijft. Ook als het actieve voetballen  gestopt is. Sprekend bewijs hiervan is de traditionele speldjesavond. 

We kennen allemaal de voorbeelden wel. Het is vergelijkbaar met de schoolkeuze. Heb je het naar je zin gehad op school, dan doe je je kind het liefst op dezelfde school als waar je zelf gezeten hebt. Van vader op zoon zo gezegd.

Je kan het de oprichters niet kwalijk nemen. Weet ook niet wat de beweegredenen waren voor deze keuze.

VFC staat voor Vlaardingsche Football Club, met nadruk op Vlaardingsche. Zo jammer dat de Vlaardingse vlag pas in 1971 officieel werd. Als deze vlag al in 1913 beschikbaar was, hadden we nu wellicht in het rood geel en blauw gelopen in plaats van het geel en zwart van onze Schiedamse buren. Maar inmiddels dragen we al 112 jaar met trots ons kwekkerkostuum.

Voor onze geel en zwarte kleuren, laten wij ons prakkie staan

Voor een nederlaag gaan wij niet treuren , maar blijven moedig voorwaarts gaan

Steeds weer het beste te geven voor onze club van VFC 

Een hechte vriendenclub dat is ons streven, daar doen we allen aan mee

(Tekst Jo van Rij)

G. Kwek