Ik ga even terug in de tijd.

Voor dat het digitale tijdperk voorzichtig bezig was de analoge wereld van de kaart te verdrijven, was de Kwekker voor onze leden de belangrijkste bron van informatie. Elke twee weken verscheen er een Kwekker waarin het wedstrijdprogramma de hoofdmoot was. Verder, indien nodig, enkele bestuurlijke mededelingen. Zoals gezegd een tweewekelijkse uitgave die op woensdag bij de heer de Romph (vader van Dirk de Romph) in het wedstrijdsecretariaat afgehaald kon worden. Per wijk lagen de boekjes klaar om door de vele vrijwilligers bij de leden in de brievenbus te stoppen. Woensdagavond wist iedereen waar en wanneer hij moest voetballen. De Kwekker was een niet weg te denken onderdeel van de zo beroemde VFC cultuur. Vanaf ongeveer 2004-2005 werd er een soort “voorwoord” ingevoerd. Een stukje tekst waarin de schrijver het wel en/of wee op een luchtige, relativerende wijze voorbij liet komen.

De afweging kosten en baten leidde er toe dat het bestuur besloot te stoppen met de uitgifte van de analoge Kwekker. VFC werd een club zonder clubblad. Voor velen een groot verlies. Maar de tijd heelt alle wonden en nu leven we allemaal al dan niet gedwongen in een digitale wereld. 

Hoe fraai en informatief onze website ook is, ik mis zo’n leuterstukje. Gewoon over alledaagse dingen die bij de club gebeuren even in een luchtig perspectief zetten. Niet te serieus, maar wel misschien om even over na te denken.

Onder dezelfde naam als toen wil ik proberen maandelijks wat gedachten (ik wou zeggen “op papier te zetten “) aan het digitale monster toe te vertrouwen.

Ga het gewoon proberen.

G.Kwek